Kako nivo estrogena ulaskom u perimenopauzu i menopauzu opada, većina se žena počinje debljati u određenim dijelovima tijela. Najčešće je to abdominalni predio te visceralna debljina. Visceralna debljina je mast koja se nakuplja i okružuje organe. Ona je metabolički aktivna pa na taj način povećava rizik nastanka dijabetesa, povišenog krvnog pritiska, povišenog holesterola, srčanih oboljenja i metaboličkog sindroma.
Jedna od hipoteza nastanka abdominalne debljine i takve raspodjele masnog tkiva je ta da je to kompenzatorni mehanizam kada jajnici prestanu da proizvode estrogen i samim tim njegova koncentracija se smanjuje. Poznato je da masne ćelije proizvode estrogen i obezbjeđuju izvor estrogena tokom menopauze. Nadbubrežne žlijezde su drugi izvor estrogena ali s obzirom na zahtjeve modernog života, nadbubrežne žlijezde većine žena su „istrošene“ i nemaju mogućnost adekvatne proizvodnje estrogena tokom menopauze.
Tretman estrogenskom terapijom zajedno sa promjenama načina života kao što su redovna tjelovježba i pravilna ishrana može smanjiti debljinu. Tretman estrogenom kratkoročno djeluje tako što umanjuje trenutne simptome a dugoročni efekat ogleda se u tome što predstavlja dobru prevenciju u nastanku srčanih oboljenja, osteoporoze, demencije, dijabetesa i depresije.